مردی نزد پیامبر عظیم االشان اسلام آمد وعرض کرد

ای رسول خدامرا به کاری راهنمایی کن که اگر انجامش

دهم .خداوند دوستم بدارد وخلق خدا نیز مرا دوست بدارند

پیامبر (ص) فرمودند

به مظاهر دنیا بی رغبت باش تاخداوند دوستت بدارد و به

آنچه که دردست مردمان است بی رغبتی کن تا آنان نیز

دوستت بدارند.

کارشناسان دینی در گفت‌وگو با حمایت  بررسی کردند
آسیب‌های بازی‌های رایانه‌ای

طرح ارزشیابی توصیفی یکی از نوآوری های آموزشی است که دردهه 80 به همت سیاستگذاران نظام آموزشی و گروه زیادی از مدیران و معلمان مقطع دبستان ارایه شد. هدف اساسی ارزشیابی کیفی  توصیفی ، بهبود کیفیت یادگیری و ارتقاء سطح بهداشت روانی محیط یاددهی -  یادگیری است .

 در این طرح تاکید عمدتاً بر ارزشیابی فرایندی ( تکوینی ) و ارزشیابی عملکرد وباز خورد مستمر و اصلاحی معلم به دانش آموزاست و بر ارزشیابی های پایانی کمتر توجه دارد . اصل محوری این رویکرد «ارزشیابی برای یادگیری» است نه «ارزشیابی از یادگیری» که اصل محوری ارزشیابی سنتی است.  همچنین در ابزار ها به غیر از آزمون های کتبی از ابزارهای گوناگون دیگری چون پوشه کار ، مشاهده ، آزمون عملکردی و تکلیف درسی  و مانند این ها بهره می‌گیرد. به دلیل این تغییرات در  نحوه ارزشیابی پیشرفت تحصیلی در الگوی ارزشیابی کیفی  توصیفی، روش تصمیم گیری در باره ارتقاء پایه دانش آموزان تغییر کرده است .

 بسیاری از والدین دانش آموزان مقطع ابتدایی به دلایل مختلف، نگران تحصیل فرزندان خود با این شیوه تحصیلی هستند و از جمله دغدغه هایی که با من معلم در میان می گذارند عدم تکرار پایه تحصیلی، حذف نمره و در نتیجه کاهش انگیزه یادگیری است. والدین اظهار می دارند که آموزش سنتی شیوه ای جا افتاده در فضای تعلیم و تربیت کشور بود و تدریس به شیوه ارزشیابی، توصیفی در مقطع ابتدایی که پایه تحصیلی به شمار می رود تا حدودی برای آن ها نامطمئن و ناآشناست. آنان حذف نمره را موجب برچیده شدن بساط ارزشیابی از کلاس ها برشمارند و اظهار می کنند در شیوه ارزشیابی، مراقبت و نظارتی در جریان یادگیری دانش آموزان وجود ندارد و دانش آموزان به حال خود رها می شوند.

در باره مزایای ارزشیابی توصیفی سخنان تایید آمیز بسیاری گفته شده و تحقیقات آکادمیک زیادی به انجام رسیده  است و تاثیرات منفی ارزشیابی کمی و سیستم نمره دهی  به صورت بارز در این پژوهش ها منعکس شده است

 باید دقت کرد که بحث بر سر این نیست که نظام نمره دهی را با ارزشیابی توصیفی  در یک فضای آکادمیک مقایسه کنیم و نتیجه بگیریم که این خوب است یا آن.

بحث این است که این تغییر با سایر اجزاء نظام آموزشی ما که ثابت مانده اند ، همخوانی دارد یا ندارد؟ به نظر می رسد تصمیم به اجرای این طرح ، چیزی نیست که کارشناسان آموزشی ما بر اساس نیازهای واقعی دانش آموزان ایرانی در تحقیقات  میدانی  به آن رسیده باشند.

در کشور ما بین نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری و برنامه ریزی وزارتخانه یعنی ستاد ، با مدارس که جایگاه اصلی تعلیم و تربیت است پیوندی ارگانیک وجود ندارد. معلمان نسبت به تصمیمات اداری بد بین هستند و به سختی زیر بار این تصمیمات می روند .

از سوی دیگر برنامه ریزان و کارشناسان هم به نظرات معلمان و مشکلات واقعی مدارس توجهی ندارند و بیشتر در فضای تئوریک سیر می کنند. درست است که در نظام های آموزشی مدرن کارنامه فقط تعدادی نمره خام نیست و  تمام فعالیت ها و مهارت های کودک،توصیف و ارزشیابی می شود اما در صورتی می توان نظام ارزشیابی را از سیستم های آموزشی دیگر وام گرفت که سایر بخش های نظام آموزشی را هم به طور همزمان مدرن سازی کنیم.

در واقع مدرن سازی یک پکیج یا بسته است که نمی توان به دلخواه بعضی عناصر آن را گزینش کرد. و گویی اینگونه بر می آید که ارزشیابی توصیفی با سایر اجزای نظام آموزشی هم خوانی ندارد!

با همه ی این بحث ها و نقدها  می توان محاسن و معایبی برای طرح فوق برشمرد که با جستجو در فضای مجازی موارد زیر بدست آمد.

محاسن ارزشیابی توصیفی :

1- افزایش اعتمادبه نفس دانش آموزان .

2- تکیه نداشتن به نمره ی بیست.

3- افزایش پارامترها جهت تشخیص سطح یادگیری هر درس به طور جداگانه و در نتیجه یافتن ضعف دانش آموزان.

4- ایجادرابطه ا ی صمیمی تربین معلّم و دانش آموز.

5- تکیه بر کار و آموزش علمی و عملی.

6- افزایش شور و نشاط و شادابی دانش آموزان و روحیّه ی آنان درکلاس و مدرسه.

7- حذف اضطراب ناشی از امتحان و نمره که به نوعی استرس مانعی جدی برای فرایند یاددهی و یادگیری خواهد بود.

8- در این طرح یادگیری عمیق و پایدار صورت می گیرد و روش علمی که همان حل مساله است انجام می پذیرد.

9- افزایش روحیّه ی همیاری ،همکاری،همدلی و ... در دانش آموزان .

10- افزایش حس مسئولیّت پذیری در دانش آموزان.

11- چون دانش آموزان کم کار در کنار دانش آموزان فعّال قرار می گیرند از این جهت آنها نیز به نوعی خود را با محیط تطبیق می دهند.

12- روانی و روایی کار برای معلّم کلاس و دانش آموز.

13- انگیزه هاکه همانا جرقه های ایجاد خلاقیت در ذهن دانش آموزان است شکل می گیرد.

14- افزایش رقابت مثبت در دانش آموزان .

15- کلّ دانش آموزان در امر یادگیری دخالت دارند و همین باعث ایجاد مهارت های اجتماعی و مهارت های زبان آموزی در سطح عالی می گردد.

16- رفتارهای دانش آموز بهتر مورد مشاهده قرار می گیرد و می توان آن را مورد مطالعه قرار داد.

17- هر دانش آموز با توجّه به فعّالیتش با خودش مقایسه می شود و پیشرفتش مورد ارزشیابی و تقدیر قرار می گیرد.(اصل تفاوتهای فردی).

18- از بین رفتن احساس ناتوانی و ضعف دانش آموزان در حضور دیگر دانش آموزان.

19- ایجاد مهارت و توانایی برای بر طرف کردن نیازهای فردی.

20- این طرح باشرایط و موارد پیشرفت در دنیای جدید همگام است.

21- برای اندازه گیری فرایندهای ذهنی و بازده حاصل از آن مناسب است.

22- دانش آموزان را در موقعیّت های حل مساله قرار می دهد.

23- دانش آموزان را وادار به کارگیری دانش فرا گرفته قرار می دهد.

24- جنبه های مختلف دانش و درک فراگیر را می توان مطالعه نمود.

25- دانش آموز را وادار به عمل کردن ،تولیدکردن و خلق کردن می نماید.

26- ایجادحس موثّر بودن در دانش آموز.

27- برخورداری ازکارنامه توصیفی و تشریح ضعف و قوّت های آموزشی و پرورشی هر دانش آموز.

28- نبود استرس در دانش آموز و خانواده ی ایشان.

29- سهل و آسان نمودن ادامه ی تحصیل و فراهم نمودن زمینه ی مناسب طی کردن آموزش عمومی برای کلیّه ی دانش آموزان.

30- اولیا به طور مستمر در جریان پیشرفت یا افت فرزندشان قرار گرفته و در این مورد بیشتر احساس مسئولیت می نمایند.

31- ایجاد روحیّه ی خود باوری در دانش آموز تا در آینده بتواند گوینده ی خوب، شنونده ی خوب، محقق و منتقد خوبی گردد.

32- انجام فعالیت های مشابه به فعالیتهای دنیای واقعی در کار روزانه دانش آموزان.

 

معایب ارزشیابی توصیفی:

1- ایجاد زمینه برای دانش آموزان کم کار و آنان که برحسب شرایط مجبورند به مدرسه بروند و بستر آماده برای شانه خالی کردن از انجام تکلیف.

2- ازآن جائی که انجام این طرح مستلزم وقت زیاد است به نظرمی رسد که تراکم دانش آموز به طور مستقیم برروی کار و فعّالیت یک همکار موثّر می باشد و چنانچه به این موضوع توجّه نشود به لحاظ این که معلّم و لو هر چند علاقمند، به خاطر این که از بودجه بندی عقب نماند مجبور است به شیوه های دیگر ارزش گذاری متوسّل شود.

3- چون تعداد چک لیستها و فرمهایی که برای هردانش آموز یا هر گروه تکمیل می گردد زیاد است معلّم فرصت زیادی را برای این کار صرف می کند و عملا دقّت و توجّه کمتری در ارزشیابی صورت می پذیرد.

4- استفاده ازفرمهای متعدّد بودجه زیادی می طلبد وشایداصل فدای فرع گردد.

5- عدم  واگذاری پوشه کار به معلم جدید در سالتحصیلی بعدی

6- عدم اطلاع والدین از شیوه ها و ملاک های ارزشیابی توصیفی

7- عدم اطلاع معلمان از فلسفه و اهمیت ارزشیابی توصیفی با توجه به برگزاری دوره های  کوتاه مدت.

درباره پایه ششم ابتدایی

براساس سند " تحول راهبردی آموزش و پرورش " ساختار دوره های تحصیلی از نظام 5 – 3 – 4 به نظام 6 – 3 – 3 تغییر یافته و از سال تحصیلی 92 – 91 اجرا و پایه ی ششم به سنوات تحصیلی دوره ی ابتدایی اضافه می شود .

درمورد پایه ی ششم بیشتر بدانیم:

اهداف پایه ی ششم بر اساس اهداف مصوب شورای عالی آموزش و پرورش در دوره ی ابتدایی و اهداف تفصیلی دوره ی ابتدایی در برنامه ی درسی ملی و جدول یادگیری ها و صلاحیت های مشترک همان سند ، به شرح ذیل تدوین شده است :

1-   کسب منش تفکر و تعقل

2-   ایمان به خداوند ، پیامبران ، ائمه اطهار (ع) ، کتب آسمانی و عالم غیب

3-   کسب خود آگاهی و باور به کرامت و ارزشمندی انسان و زندگی پاک و سالم

4-   باور به ارزشمندی نهاد خانوادگ، وطن و فرهنگ و هویت اسلامی  - ایرانی و ارج نهادن به میراث فرهنگی

5-   باور به ارزشمندی برقراری ارتباط با دیگران و مهارت در تشخیص عمل مناسب و ابراز آن در موقعیت های اجتماعی مختلف

6-   باور به ارزشمندی علم و علم جویی و کوشش

7-   باور به هدفمندی خلقت ، آیه بودن آن ، ارزشمندی مخلوقات و درک قوانین و زیبایی های جهان آفرینش

8-   آشنایی با اصول و فروع دین و احکام اولیه ی دینی و اهتمام به انجام واجبات و ترک محرمات

9-   آشنایی اجمالی با مقوله ی ولایت فقیه در عصر امام زمان ( عج)

10-  تسلط بر خواندن قرآن کریم و توانایی تدبیر و تعمق در آیات

11-  شناخت نیاز ها ، علایق ، توانایی ها و استعداد های خود و راه های تامین ، تحقق و ابراز آن ها

12-  جانبداری از ارزش های دینی و رفتار های پسندیده وانجام اعمال نیک بر اساس نظام معیار

13-  کسب آداب و مهارت های زندگی پاک و سالم یادگیری مادام العمر

14-  آشنایی با تاثیر کار و تلاش در پیشرفت کشور ، مشاغل و فرآیند های اقتصادی در محیط زندگی

15-  آشنایی با نظام و حکومت جمهوری اسلامی و نهادها و موسسات اجتماعی

16-  آشنایی با مفاهیم و مهارت های جغرافیایی و شیوه ی زندگی مردم در محیط های مختلف جغرافیایی

17-  آگاهی از میراث فرهنگی و گذشته مردم ایران در دوره های مختلف تاریخی

18-  تسلط بر مهارت های اصلی زبان و خواندن و نوشتن متون زبان فارسی

19-  تسلط بر مفاهیم و مهارت های ریاضی پایه و به کارگیری آن در حل مسائل روز مره ی زندگی

20-  شناخت و کاربرد روش ها و مواد و ابزارهای علمی و فناورانه در یادگیری و زندگی روزمره

21-  شناخت طبیعت ، منابع و قوانین حاکم بر آن و اهتمام به حفاظت و بهداشت آن

مزایای پایه ششم:

با توجه به این که بچه ها در این سن  هنوز امادگی مواحه شدن با گروهی از معلمین را ندارند(برای هر در س یک معلم )این امر باعث بیشترین افت تحصیلی  می شد  که پایه ششم میتواند این امر را یک سال به تاخیر اندازد و امادگی بیشتری پیدا کنند.

سطح درو س  راهنمایی با ابتدایی خیلی نزدیک به هم نیست که پایه ششم می تواند این خلاء را پر کندو دانش اموز را اماده نماید .

مسولان مدارس راهنمایی بیشترین مشکلات رفتاری را با  این گروه از بچه ها دارند .

ششم ابتدایی پایة ای برای تقویت هدف‌های جا مانده در دوره ابتدایی است که از این لحاظ میتواند یاریگر بچه ها باشد.

به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و روابط‌عمومی وزارت آموزش و پرورش، قرآن (3 ساعت)، تعلیمات دینی و اخلاق (2 ساعت)، زبان و ادبیات فارسی (5 ساعت)، مطالعات اجتماعی و آداب زندگی (3ساعت)، ریاضیات (4 ساعت)، علوم تجربی (2 ساعت)، هنر (2 ساعت)، سلامت و تربیت‌بدنی (2 ساعت)، تفکر و پژوهش (1ساعت) و کار و فناوری (1 ساعت) دروس تعیین شده برای پایه ششم در این مصوبه است که جمعاً 25 ساعت است و یک ساعت از درس قرآن به صورت تجمیعی برای تقویت روخوانی و روانخوانی و انس با قرآن اختصاص می‌یابد همچنین مجموع ساعات درسی سالانه دوره ابتدایی شامل 850 ساعت تعیین شده است

مرکز یادگیری سایت تبیان، تنظیم: نسرین صادقی

1

گر از آن معلم هایی هستید که فکر می کنند کلاس، جایی است که بچه ها باید در آن با لذت کار کنند، قصه گفتن در کلاس را می پسندید. امتحانش کنید

اگر از آن معلم هایی هستید که فکر می کنند کلاس، جایی است که بچه ها باید در آن با لذت کار کنند، قصه گفتن در کلاس را می پسندید. امتحانش کنید

لذت بخش خواهد بود؛ هم برای شما و هم برای بچه ها. اما اگر فکر می کنید شادی برای بچه ها آب و نان نمی شود، خوب است بدانید که هواردگاردنر روان شناس آموزشی می گوید: «یکی از راه های ایجاد توانایی راهبری در بچه ها، این است که مجبورشان کنیم با صدای بلند یک قصه تعریف کنند.

به این ترتیب، آنها افق دیدشان را گسترش می دهند، تخیلشان را تقویت می کنند و خودشان را برای زندگی پیش رویشان آماده می کنند. آموزه های دینی هم، از داستان های استعاری استفاده می کنند تا مجموعه امکانات و محدودیت های یک ذهن هوشمند را هماهنگ کنند.

داستان ها، تنها وسیله سرگرمی نیستند. آنها می توانند تجربه های ما را اصلاح کنند و به تغییر و رشد ما کمک کنند، اما چطور در کلاسمان قصه های جذاب تعریف کنیم.

هر معلمی شیوه هایی شخصی برای قصه گویی دارد. بعضی از معلم ها دوست دارند با حرکات سر و دست داستان تعریف کنند. عالی است اما اگر داستان ها را سر راست و بی ادا و اصول هم تعریف کنیم می توانند همان قدر جذاب و موثر باشند.

اجازه ندهید «ترس از نمایش بازی کردن» جلوی کارتان را بگیرد. نگران نباشید که شاید بچه ها به شما بی توجهی کنند یا بی نزاکت شوند. اگر شما آرام و آسوده باشید و از کارتان لذت ببرید، بچه ها هم به شور و اشتیاق شما پاسخ خواهند گفت و به آنها هم خوش خواهد گذشت.

چند ایده برای امتحان کردن

1) یک داستان ساده را انتخاب کنید، داستانی که دوستش دارید و خوب بلدید.

برای بیشتر معلم ها، داستان های واقعی دوران کودکی شان، راحت ترین و دوست داشتنی ترین داستان هایی هستند که می شود تعریف کرد.

بچه ها خیلی دوست دارند داستان هایی درباره وقتی که معلمشان کوچک بود بشنوند. می توانید داستان خود را با چنین عبارت هایی شروع کنید: «یک وقتی که» یا «وقتی من کوچک بودم» یا مثلا «تا حالا درباره عروسکم چیزی براتون تعریف کرده ام؟»

2) تلاش های اولتان را در حد 3 تا 5 دقیقه، کوتاه و مختصر کنید. اگر گروهتان ظرفیت توجه بیشتر و طولانی تر داشت، همیشه بعدا می توانید جزئیات بیشتری اضافه کنید.

3) داستان هایی بر مبنای کتاب های مصور و محبوب بچه ها برایشان تعریف کنید. یک کتاب انتخاب کنید که هر سال برای کلاس بخوانید.

جزئیات طرح داستانی و سرعت تعریف کردن داستان را از پیش مرور کنید. به این ترتیب، وقتی قصه می گویید، به بچه ها می فهمانید که شما می خواهید برایشان قصه ای تعریف کنید نه این که یک داستان را از رو بخوانید.

بعضی از بچه ها تعجب خواهند کرد که شما کتابتان را کجا پنهان کرده اید، و وقتی شما داستان را از حفظ می گویید آنها شیفته این کار خواهند شد. گروه را ترغیب کنید که به شما بپیوندند. بیشتر مواقع این کار موفقیتتان را تضمین می کند.

4) خودتان را به وقت قصه گویی محدود نکنید. در طول روز فرصت های زیادی برای شما و بچه هایتان هست که در زمان گروهی، در گوشه آپارتمان، یا در یک مکان اجراهای نمایشی قصه بگویید.

5) شما هم شکوفا شوید! هر چه احساس راحتی بیشتری کنید، آزادتر خواهید بود تا قصه گویی تان را بهتر و طولانی تر کنید. می توانید صدایتان را عوض کنید و شخصیت ها و حالت های مختلف را اجرا کنید؛ یا از صحنه سازی کمک بگیرید. مثلا یک تکه پارچه را موج دار تکان بدهید تا توفان را نشان بدهید و صداهای خاصی از خودتان دربیاورید که حوادث را در داستان به هم ربط بدهید. بچه ها را تشویق کنید که در همه کارها مشارکت کنند.

افزایش فعالیت ها

اگر یک مطلب یا داستانی را سرسری بخوانید، تمرکز شما به راحتی برهم می ریزد. در عوض برای هر قسمت، سرتان را تکان دهید و به دنبال پرسش بگردید. برای این مرحله باید بگویید «چگونه می توانم سطح فعالیتم را در حین مطالعه بالا ببرم؟» سپس مطالعه کنید تا جواب این پرسش را پیدا کنید.

این کار ساده را انجام دهید. پرسش هایی که برای هر قسمت طرح می کنید مرکزیتی به افکار شما می دهندو باعث می شوند که روی مطلب مورد مطالعه مسلط شوید.

همچنین هنگامی که درس می خوانید می توانید لیستی از پرسش ها را تهیه کنید و برای پیدا کردن جواب پرسش ها، به درس گوش دهید. هرازگاهی، مکان خود را تغییر دهید. در جایی که خیلی سرد است، ننشینید.

جابه جا شدن، به حرکت خون در بدن کمک می کند و باعث می شود که اکسیژن بیشتری به مغز شما برسد و شاداب و سرحال باشید.

روش های ذهنی دیگرچوب خط زدن برای افکار مزاحم:

کارت های کوچکی درست کنید و آنها را به 3 قسمت مساوی تقسیم کنید. یک قسمت را به صبح، یک قسمت را به بعد از ظهر و قسمت سوم را به شب اختصاص دهید.هر بار که تمرکزتان به هم ریخت و حواستان پرت شد، یک خط در قسمت مخصوص به آن بکشید.

برای هر روز یک کارت برای خود تهیه کنید. وقتی به اندازه کافی ماهر شدید خواهید دید که تعداد خط ها روز به روز کاهش می یابد و این واقعا جالب و هیجان انگیز است.

زمان استراحت:

استراحت کوتاهی برای خودتان در نظر بگیرید. هنگامی که استراحت می کنید، اکسیژن بیشتری به مغزتان می رسد.

بلند شوید و برای چند دقیقه در اتاق قدم بزنید. وقتی ما برای مدت طولانی می نشینیم، خون بدن ما به دلیل نیروی جاذبه، به طرف پایین ترین نقطه بدنمان، یعنی پاها کشیده می شود.

ماهیچه های ما همانند یک پمپ عمل می کنند و هنگامی که ما راه می رویم، خون به طور یکنواخت به سرتاسر بدن ما می رسد؛ در نتیجه، اکسیژن بیشتری به مغز می رسد و باعث احساس شادابی و نشاط در بدن می شود.

تغییر موضوع:

بسیاری از دانش آموزان به وسیله تغییردادن موضوع مطالعه، به تمرکزشان کمک می کنند. شما هم می توانید موضوعات متفاوتی را در نظر گرفته و با عوض کردن عنوان درس هایی که باید مطالعه کنید، آنها را منظم کنید.

جایزه و پاداش:

هنگامی که کاری را به طور کامل انجام دادید، به خودتان پاداش دهید. کار شما ممکن است خیلی کوچک باشد و یا شاید یک مسئولیت بزرگ، که شما باید آن را به پایان برسانید. پاداشی که برای خودتان در نظر می گیرید، ممکن است قدم زدن در اطراف ساختمان، یک لیوان آب و یا خواندن یک مطلب جالب و خنده دار در روزنامه باشد.

برای پروژه های مخصوص، مانند پروژه پایان ترم یا دوره کردن یک کتاب حجیم، پاداش و جایزه ویژه ای در نظر بگیرید که اگر آنها را انجام دادید برای خودتان مثلا یک پیتزای مخصوص بخرید، به سینما بروید و یا بعد از ظهر را تلویزیون تماشا کنید. بعضی از جایزه ها می توانند خیلی بزرگ باشند. از این جوایز برای تکالیف سخت یا پروژه های طولانی استفاده کنید. وقتی کار بزرگی را انجام دادید، از پاداش های معمولی استفاده نکنید.

پرورش ذهن آشفته:

پرورش تمرکز، یک مهارت است. پرتاب توپ بسکتبال به طرف حلقه، تایپ کردن و یا مطالعه، نیاز به مهارت دارند. یادگیری یک مهارت نیز نیاز به تمرین و ممارست دارد. همانطور که وقتی دارویی را مصرف می کنید، در بدن بدون کمک شما عمل می کند و با کارهای شما تداخل پیدا نمی کند، در مورد یک موضوع هم همین طور است و نباید با ورود افکار دیگر بر هم بریزد.

عمل تمرکز، به تمرین احتیاج دارد. شاید در هنگام شروع تمرینات، ابتدا تغییرات کمی را حس کنید، ولی پس از 4 تا 6 هفته که از پرورش ذهن و یادگیری مهارت ها گذشت، متوجه پیشرفت های قابل توجهی خواهید شد و پس از مدت کوتاهی درمی یابید که چه سال هایی را برای تقویت حافظه و تمرکز ذهن خود هدر داده اید.

سعی کنید از تکنیک هایی که مفید و موثر به نظر می رسند، استفاده کنید و حداقل به مدت 3 روز آنها را به طور صحیح به کار بندید. اگر متوجه تغییرات کمی شدید، پیشنهاد می شود تمرینات خود را ادامه دهید، چون در تمرکز ذهن شما موثر خواهد بود.

همچنین می توانید درمحیط اطرافتان نیز تغییراتی بدهید که ممکن است برای شما مفید باشد. عمده تکنیک های پرورش ذهن برای کسب تمرکز حواس در زیر آمده است.

روش عنکبوتی:

این روش نیز یکی دیگر از تکنیک هایی است که پایه و اساس تمرکز است و به شما کمک می کند تا تمرکز داشته باشید و از حواس پرتی جلوگیری کنید.

اگر تار عنکبوتی ر اتحریک کنید، تار تکان می خورد و عنکبوت نسبت به جنبش تار، از خود واکنش نشان داده و می خواهد علت حرکت را بیابد، ولی وقتی چندین بار این عمل را تکرار کنید، خواهید دید که عنکبوت، دیگر نسبت به حرکت تار هیچ عکس العملی از خود نشان نمی دهد و متوجه می شود که حشره ای به دام او نیامده است.

این روش را یاد گرفته و ذهن خود را پرورش دهید و در برابر حواس پرتی تسلیم نشوید.

وقتی کسی داخل اتاق می شود یا وقتی در با صدای بلند به هم می خورد، نباید به خودتان اجازه دهید که حواستان پرت شود. شما باید تمرکزتان را برای هدفی که در ذهن دارید، حفظ کنید.

مثلا در یک کنفرانس کلاس اجازه دهید که دیگران جلوی شما حرکت کنند و سرفه کنند، بدون اینکه به آنها نگاه کنید فقط بین خودتان و کنفرانس، تونل ارتباطی ویژه ای ایجاد کنیدو بگذارید دیگران از این تونل خارج باشند و یا وقتی که با کسی صحبت می کنید، حواستان فقط به او باشدو به صورتش نگاه کنید و از حرف هایی که می زند یادداشت بردارید. بگذارید همه چیز از ذهنتان خارج شودو به هیچ چیز جز او توجه نکنید.

حمید اعلایی

آیا شما هم جزو افرادی هستید که سر غذا و بعد از آن لیوان لیوان آب یخ سر می‌کشید؟ تصور می‌کنید اگر این کار را نکنید انگار که غذا نخورده‌اید یا عطشتان فروکش نکرده است؟ باید بدانید هر بار که بعد از غذا آب یخ سر می‌کشید به سلامتی خود آسیب می‌زنید.

درست است که اکثر متخصصان توصیه می‌کنند آب را بعد از صرف غذا (نه در بین غذا) میل کنید اما مقصود نوشیدن آب یخ نیست. در این مطلب بیشتر در این خصوص صحبت می‌کنیم. لطفاً با ما همراه باشید.

عادت‌های بد را ترک کنید

نوشیدن آب برای بدن حیاتی است اما اگر عادت دارید که بعد از صرف غذا آب یخ بخورید همین امروز عادتتان را ترک کنید. این کار هیچ خیری برای بدن ندارد؛ برعکس باعث بروز مشکل در کار انتقال غذا در روده‌ها شده و از متابولیسم چندین ماده‌ی مغذی ممانعت می‌کند. مواد غذایی مصرف شده در داخل معده دچار تغییر ماهیت می‌شوند و معده نیاز به شرایط مناسب برای هضم آن‌ها دارد. اما با نوشیدن آب یخ معده نمی‌تواند وظایف متعدد خود را به‌خوبی انجام دهد.

نوشیدن آب یخ برابر است با سفت شدن مواد چرب

مواد چرب در تماس با دمای خیلی سرد میل زیادی به حفظ ماهیت خود دارند. یعنی در تماس با سرما حالت جامد خود را حفظ می‌کنند و به‌سختی ذوب می‌شوند. به همین دلیل نه‌تنها لازم است که از نوشیدن آب یخ بعد از غذا بپرهیزید بلکه بهتر است از مصرف خوردنی‌های خیلی سرد مانند دسر، بستنی و غیره نیز اجتناب کنید. به‌عنوان‌مثال اگر غذای چربی خورده‌اید، با نوشیدن آب یخ کاری می‌کنید که ترکیبات آن به‌قدری سخت و غلیظ شود که دستگاه گوارش را برای هضم کردن به زحمت بیندازند. در نتیجه دچار معده درد، حالت تهوع و ریفلاکس معده می‌شوید. اما با ترک کردن این عادت نادرست غذاها و بخصوص غذاهای چرب با روند طبیعی وارد معده شده و راحت‌تر از طریق تماس با ترشحات دستگاه گوارش هضم می‌شوند.

آب یخ باعث رقیق شدن اسید معده می‌شود

اسید معده‌ای که توسط بدن و برای هضم غذاهای مصرفی تولید می‌شود بسیار متعادل و مناسب این کار است. اگر بعد از غذا آب یخ میل کنید اسید معده رقیق شده و تأثیر هضم‌کنندگی آن کاهش پیدا می‌کند. در نتیجه معده برای تجزیه کردن غذاهای مصرف شده دچار مشکل می‌شود. از آن بدتر اینکه این مواد غذایی در معده باقی می‌مانند تا اسید رقیق‌شده به حالت اول برگشته و بتواند وظیفه‌ی خود یعنی تجزیه‌ی غذاها را به‌درستی انجام دهد. در این مدت زمانی که مواد غذایی در معده تلنبار می‌شوند زمان کافی برای اکسید شدن و تولید باکتری‌هایی که باعث معده درد می‌شوند وجود دارد.

خوردن آب یخ دمای طبیعی بدن را بر هم می‌زند

در هر فرصتی که قبل، حین و یا بعد از غذا یک لیوان آب تگری می‌نوشید یک شوک بزرگ به متابولیسم یا سوخت‌وساز بدنتان وارد می‌شود. در واقع متابولیسم بدن همیشه به‌طور طبیعی دنبال دمایی نرمال برای رسیدگی به وظایف خود است. زمانی که آب یخ می‌خورد، بدن به‌جای اینکه از انرژی دریافتی از غذاها برای تأمین نیازهای ارگان‌های بدن استفاده کند برای تنظیم و نرمال کردن دمای خود استفاده می‌کند.

نوشیدن آب یخ باعث ایجاد احساس خستگی می‌شود

از آنجایی که با نوشیدن آب یخ بعد از غذا، انرژی دریافتی بیهوده صرف هضم غذا و همچنین بازگرداندن دمای بدن به حالت عادی می‌شود فرد احساس خستگی می‌کند و میل زیادی به خوابیدن یا حداقل استراحت کردن دارد. در واقع نوشیدن یک لیوان آب یخ باعث ایجاد خستگی جسمی و سستی و کسالت روحی می‌شود. توجه داشته باشید که گوارش یا هضم نامناسب غذا بدون اینکه متوجه باشید روی وضعیت روحی روانی‌تان نیز تأثیر منفی می‌گذارد.

نوشیدن آب یخ باعث حساسیت دندانی می‌شود

زمانی که در حال خوردن غذا هستید سعی کنید به هیچ عنوان نوشیدنی داغ یا خیلی خنک نخورید. همچنین حواستان به گرم و سرد شدن دهانتان به‌واسطه‌ی خوردن نوشیدنی‌های گرم و سرد در پی همدیگر باشد. با انجام این کار نادرست مینای دندان حساس شده و زمینه برای ایجاد حساسیت و دندان‌درد و حتی میگرن مهیا می‌شود. اجازه دهید نوشیدنی‌تان از حالت خیلی خنک و تگری در بیاید و بعد آن را بنوشید.

چند نکته‌ی مهم برای تأمین آب بدن بدون آسیب

* صبح که از خواب بیدار می‌شوید یک لیوان آب با دمای محیط بنوشید.

* چند قطره آب لیموترش به این آب اضافه کنید تا به‌خوبی رفع عطش کند.

* با توجه به وزنتان هر روز و به‌طور مرتب آب بنوشید.

* از نوشیدن آب خیلی سرد و یا نوشیدنی خیلی داغ بپرهیزید.

* آب برای بدن لازم است و نمی‌توان چای یا قهوه را جایگزین آن کرد.

* در طول روز و در فواصل مناسب آب بنوشید تا از پر شدن مثانه یا احتمال حالت تهوع به دلیل نوشیدن آب زیاد جلوگیری شود.

* بلافاصله قبل و بعد از غذا آب ننوشید.

اگر تمام موارد ذکر شده را به‌خوبی رعایت کنید گام بزرگی در جهت حفظ سلامت بدن خود برداشته‌اید